Van de Hojiblanca wordt gemeld dat hij endemisch is in de Spaanse gemeente Priego de Córdoba, gelegen in de deelstaat Andalucia. Het woord 'endemisch' betekent dat deze cultivar nergens anders voorkomt dan in die gemeente. Dat blijkt dus een rare opmerking te zijn, want in de rest van het land komt deze olijf ook wel voor, al vermomt hij zich dan onder namen als Azufaijada, Barquillero, Casta de Cabra, Casta de Lucena, Foglia Bianca, Hojiblanca de Fruto Grueso, Hojiblanca de Lucena, Lucentino, Nevadillo Blanco de Osuna, Ojiblanca, Picudo, Zorzariega en Hojiblanca de Aracena.
De Hojiblanca, wat letterlijk 'wit blad' in het Spaans betekent, heeft inderdaad bladeren die aan de onderzijde lichtgroen van kleur zijn.
Deze olijf roemt zich om zijn wat zoete smaak, gecombineerd met een bittertje van onrijp fruit en een peperige nasmaak. De olie van de Hojiblanca heeft een nogal typische smaak en aroma en is daarom goed te onderscheiden van andere olijfoliën.
De Hojiblanca vertegenwoordigt circa 16% van de olijvenproductie in Andalucia en wordt voornamelijk verbouwd in de Spaanse provincies Oost-Sevilla, Zuid-Cordoba en Noord-Málaga. In Andalucia worden ze in de late herfst (november tot december) verzameld als groene of zwarte rijpe olijven om van te genieten als tafelolijven. Later in het seizoen (maart tot april) worden ze geoogst ten behoeve van de productie van olie, hoewel het oliegehalte (17 tot 19%) wat lager is dan dat van sommige andere populaire Spaanse olijfcultivars.
Koop je extra virgine Tunesische Terra Delyssa olijfolie hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten