Een klassieke martini is een cocktail, bestaande uit gin en vermouth in de verhouding van 2:1. Na het schudden of roeren wordt het geheel gegarneerd met een olijf of een krul citroenschil.
Een dry martini betekent dat er minder vermouth in de mix verstopt zit, terwijl een extra dry martini bestaat uit gin met hooguit een drupje vermouth. Andersom zul je bij het bestellen van wet martini een cocktail krijgen met meer vermouth dan gin.
James Bond dronk ook een door Ian Fleming verzonnen variant. Hij verving de gin door vodka, een keus die mijn goedkeuring wel kan wegdragen.
Toch is er een variant die toch ook enige aandacht verdient: de dirty martini. Men denkt dat deze versie al in 1901 ontstaan is New York. Bij de dirty martini wordt een scheutje breinzout vocht uit een pot of blik olijven in het glas gedaan.
Zelf denk ik dat een bartender ooit een verzoek kreeg voor een (gewone) martini, maar dat toen bleek dat de olijven (ter garnering) op bleken te zijn. Geen nood, zo moet hij gedacht hebben, ik doe simpelweg een scheutje vocht uit de pot of het blik in. Zo had de klant toch nog het idee dat de smaak van olijven in de martini trok.
Het gevolg van het toegevoegde vocht is dat het mengsel ietwat troebel wordt en natuurlijk een stuk zouter.
Of de dirty martini aangenaam wegdrinkt is de vraag. Het is een smaak waar je wat aan moet wennen. Je krijgt er wel snel heel erg veel dorst van. Dat dan weer wel.
[Recept]
- twee delen gin (of vodka)
- één deel vermouth
- één deel olijfvocht
- garneren met twee olijven
Koop je extra virgine Tunesische Terra Delyssa olijfolie hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten