Olijven uit Noordwest-Spanje

De Spaanse provincie Galicië ligt in het noordwesten van het land. Het grenst aan twee zijden aan de koude Atlantische Oceaan en de vele stormen maken de Golf van Biscaye een berucht vaarwater voor zeelieden.

Het lijkt dus niet écht een goed klimaat om olijfbomen te telen. Die houden immers veel meer van de zwoele warmte van de Middellandse Zee. Toch gedijen ook daar een tweetal locale variëteiten, de Brava en de Mansa.

Onderzoekers hebben recent onderzocht of er een genetische verwantschap bestond tussen de twee Gallische soorten en die van de rest van de wereld[1]. Ze maakten gebruik van de 800 variëteiten olijven uit 23 landen, die bewaard worden in de World Olive Tree Germplasm Bank in Córdoba (WOGBC) in het Zuid-Spaanse Andalucia.

Ze bekeken 32 verschillende olijfbomen. Uit de analyse bleek dat 75 procent van de olijfbomen van de Brava cultivar waren en 22 procent van de Mansa cultivar. De resterende drie, locaal Picuna genoemd, konden niet aan een bestaande cultivar gelinkt worden.

Al eerder wisten onderzoekers, onder leiding van Patrica Reboredo-Rodríguez, vast te stellen dat deze olijfbomen boordevol gezonde stofjes, geur en smaak zitten[2]. Een echte aanrader dus.

[1] Reboredo-Rodríguez et al: Genotypic and phenotypic identification of olive cultivars from north-western Spain and characterization of their extra virgin olive oils in terms of fatty acid composition and minor compounds in Scientia Horticulturae – 2018
[1] Reboredo-Rodríguez et al: Characterization of virgin olive oils produced with autochthonous Galician varieties in Food Chemicals – 2016